336174-home_photo_books

Του Κώστα Αγοραστού

Όταν ένα επάγγελμα σχετίζεται λίγο ως πολύ με τη δημοσιότητα, η ανάγκη για νέα πρόσωπα στο προσκήνιο είναι σαρωτική και υποβαθμίζει κάθε πρόθεση και προσπάθεια πρωτότυπης έκφρασης. Είναι άραγε οι νέοι συγγραφείς έτοιμοι να δημοσιεύσουν; Έχουν κάτι καινούργιο να πουν ή μπαίνουν στο παιχνίδι του εμπορίου ως αμνοί επί σφαγή;

Όλοι νομίζω συμφωνούν σε αυτό: έχουμε περισσότερους συγγραφείς απ’ όσους χρειαζόμαστε. Ή τουλάχιστον απ’ όσους διαβάζουμε. Γιατί τότε οι εκδοτικοί οίκοι κάθε χρόνο βγάζουν νέα ονόματα στην αγορά; (Μια καλή ιδέα θα ήταν για κάθε νέο όνομα να «απέσυραν» ένα παλιό...) Γιατί πολλά ονόματα χάνονται μέσα στην πληθώρα των νέων εκδόσεων, ενώ κατάφεραν να διακριθούν ανάμεσα από τις χιλιάδες των χειρογράφων που λαμβάνουν καθημερινά οι εκδότες; Τα ερωτήματα αυτά δέχονται πολλές απαντήσεις. Ανάλογα σε ποια πλευρά του ποταμού βρίσκεται κανείς.

Πριν από αρκετά χρόνια οι νέοι συγγραφείς δοκιμάζονταν μέσα από τις λογοτεχνικές παρέες και καταξιώνονταν από τα αντίστοιχα περιοδικά. Σήμερα οι μεν παρέες δεν υφίστανται, τα δε περιοδικά έχουν χάσει τη δύναμη να προτείνουν και να επιβάλουν στην αγορά ένα νέο όνομα. Ολα τα παραπάνω έχουν αντικατασταθεί, λίγο ως πολύ, από τα Σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής και τα αμφισβητήσημα κριτήρια των εκδοτών. Δεκάδες άνθρωποι συσσωρεύονται σε σεμινάρια γραφής και ευελπιστούν να εκδώσουν τα γραπτά τους. Ματαιοδοξία ή αδήριτη ανάγκη έκφρασης δεν έχει και μεγάλη σημασία όταν το υλικό που έχουν στα χέρια τους είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρόσεκτο. Λέγοντας «αξιοπρόσεκτο» βέβαια, τις περισσότερες φορές άλλο εννοούν οι συγγραφείς και άλλο οι εκδότες. Τα κριτήρια των εκδοτών είναι κατά βάσιν εμπορικά και σχετίζονται είτε με το θέμα του βιβλίου, είτε -τις περισσότερες φορές- με μια άλλη ιδιότητα του φιλόδοξου συγγραφέα, η οποία θα προαγάγει και το βιβλίο. Και έτσι βλέπουμε ηθοποιούς, αθλητές, δημοσιογράφους, σκηνοθέτες, γιατρούς, μουσικούς να έχουν προβάδισμα έναντι άλλων.

Από την άλλη είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι νέοι συγγραφείς χαρακτηρίζονται από μια καλλιτεχνίζουσα διάθεση, η οποία σε συνδυασμό με τη συσσωρευμένη εμπειρία, δίνει ζωή στο πρώτο βιβλίο. Συνήθως όμως το δεύτερο βιβλίο είναι κάποιο άνευρο και εγκεφαλικό κατασκευάσμα χωρίς λογοτεχνικό ενδιαφέρον. Η βιωματική γραφή έχει προκύψει χωρίς βιωματική ανάγνωση με αποτέλεσμα κείμενα τα οποία στερούνται των βασικών κανόνων δομής και ανάπτυξης. Από την άλλη, έχουμε διαβασμένους πρωτοεμφανιζόμενους χωρίς κανένα βίωμα στα γραπτά τους. Πώς επιτυγχανεται άραγε η χρυσή τομή; Και ποιος από τους πρωτοεμφανιζόμενους την έχει βρει;

Διαβάζοντας τις προσπάθειες των νέων συγγραφέων τα τελευταία χρόνια σπάνια σταματάει κανείς σε ένα ολόκληρο βιβλίο. Έχουν γραφτεί εξαιρετικά διηγήματα, υπάρχουν πολύ ωραίες ιδέες για μυθιστορήματα και νουβέλες αλλά πάντα υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Πάντα κάτι λείπει. Από την άλλη ίσως δε θα έπρεπε να είμαστε τόσο αυστηροί αλλά να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε αξιόλογες προσπάθειες. Νέες φωνές, σαγηνευτικές γραφές, θέματα και χαρακτήρες που σου εντυπώνονται με την πρώτη ανάγνωση. Δύο από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι αυτές της Λένας Κιτσοπούλου (Νυχτερίδες, Κέδρος) και της Κάλλιας Παπαδάκη (Ο Ήχος του Ακάλυπτου, Πόλις). Και οι δύο κυκλοφόρησαν συλλογές διηγημάτων οι οποίες συζητήθηκαν, αμφισβητήθηκαν, γράφτηκαν πολλά γι’ αυτές και τελικά βραβεύθηκαν από το περιοδικό Διαβάζω. Δεν ήταν οι μόνες ενδιαφέρουσες φωνές όμως. Η Μαρία Κουγιουμτζή (Άγριο Βελούδο, Καστανιώτης) εντυπωσίασε με τα θέματά της, ο Νίκος Αδάμ Βουδούρης (Ο Βυθός είναι Δίπλα, Πατάκης) με τους ήρωες που εχθρεύονται την κανονικότητα, η Βάσια Τζανακάρη (Έντεκα Μικροί Φόνοι, Μεταίχμιο) με το μαγικό και ταυτόχρονα ρεαλιστικό πλαίσιο των ροκ ιστοριών της, η Μαρία Τσολακούδη (Γραμματική, Τόπος) με τα αυθεντικά ηθογραφικά στοιχεία της γραφής της, για να αναφέρουμε ορισμένους που μας συστήθηκαν με συλλογές διηγημάτων.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι εκδοτικοί οίκοι έγιναν πιο φειδωλοί στην αποδοχή των προτάσεων νέων συγγραφέων. Προφανώς αυτό που ζητάνε είναι η συνταγή της επιτυχίας εν πρώτοις και έπειτα η αφηγηματική πρόταση. Παρόλα αυτά υπήρξαν συγγραφείς που λίγο ως πολύ πληρούσαν αυτά τα δύο κριτήρια. Που έγιναν αρχικά, γνωστοί και αποδεκτοί από τους ομότεχνούς τους και τους κριτικούς των εφημερίδων και πέρασαν και στο κομμάτι του αναγνωστικού κοινού που ψάχνει να διαβάσει κάτι παραπάνω από τα γνωστά ονόματα. Αυτό, θέλουμε να πιστεύουμε, ειδικά στην εποχή όπου ζούμε, καταδεικνύει τα αυστηρότερα κριτήρια επιλογής των αναγνωστών και επιβραβεύει όσους πρωτοεμφανιζόμενους επιλέγουν να παίξουν με τους δικούς τους κανόνες, και όχι με αυτούς της αγοράς.

Ζητήσαμε από τέσσερις πρωτοεμφανιζόμενους, στα πλαίσια της αλληλεγγύης, να μας προτείνουν ένα βιβλίο «συναδέλφου»-πρωτοεμφανιζόμενου που τους εντυπωσίασε και του οποίου θεωρούν αξιόλογη τη γραφή.

 

vasiatzΒάσια Τζανακάρη

Ένας καλός συγγραφέας για μένα είναι πάνω απ' όλα αφηγητής. Storyteller επί το αγγλικότερον. Κανείς δεν έχει ανάγκη να διαβάσει ένα λογοτεχνικό βιβλίο για να διαπιστώσει τη λογιότητα ενός συγγραφέα. Έχει όμως ανάγκη να διαβάσει μια ιστορία που θα του προκαλέσει πληθώρα συναισθημάτων, η οποία όμως πρέπει να είναι ειπωμένη με την κατάλληλη λογοτεχνική γλώσσα: ούτε να είναι χύμα, παρόμοια με τον προφορικό λόγο αλλά ούτε να καταλήγει να είναι λεκτικός αυνανισμός. Τέλος, ένας καλός συγγραφέας, επειδή ακριβώς δεν μπορεί να ελέγξει το αν θα είναι συμπαθής καθώς αυτό είναι ένα υποκειμενικό χαρακτηριστικό, οφείλει, να είναι προσιτός και προσγειωμένος, γιατί έτσι μπορεί να αντιληφθεί το τι συμβαίνει γύρω του και κατ' επέκταση να το εκφράσει μέσα από το έργο του. Η Μαρία Φακίνου είναι μια από τις πρωτοεμφανιζόμενες συγγραφείς που έχει όλα τα παραπάνω στοιχεία. Το πρώτο της βιβλίο, Το Καπρίτσιο της Κυρίας Ν (εκδ. Καστανιώτη), είναι μια εξαιρετικά ειπωμένη ιστορία, δουλεμένη αριστοτεχνικά, χωρίς όμως αυτό να γίνεται εις βάρος του αυθορμητισμού και του ενθουσιασμού της συγγραφέως. Έχοντας την τύχη να τη συναντήσω και απο κοντά, η αρχική εντύπωση που μου δημιουργήθηκε μέσα από το βιβλίο της ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο. Είμαι σίγουρη ότι έχει να μας δώσει πολλά ακόμη.

Και μετά τι; Το επόμενο βιβλίο μου είναι ένα love story που εξελίσσεται καθ'οδόν, σαν ένα ροκ road movie. Φιλοδοξώ να το τελειώσω πριν από τα Χριστούγεννα.

 

altΔημήτρης Οικονόμου

Το βιβλίο της Μαρίας Ξυλούρη Rewind (εκδ. Καλέντης) με το οποίο ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2010 από το περιοδικό Διαβάζω, τράβηξε αμέσως την προσοχή μου. Η Ξυλούρη στήνει αργά και μεθοδικά ένα εγκεφαλικό θρίλερ που εστιάζεται στη σχέση του νεαρού ……….. ή Μέιντέι με τον πατέρα του και το ρόλο που έπαιξε αυτός στο θανατηφόρο ατύχημα της μητέρας του. Μια μάνα απούσα αλλά διαρκώς παρούσα και μια μητριά παρούσα αλλά διαρκώς απούσα. Πατέρας και γιος αντιμέτωποι σ’ ένα αρσενικό δίπολο αλλά στην ουσία παγιδευμένοι σ’ ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο ενός ολογραμματικού θηλυκού μαγνήτη.

Με αργούς ρυθμούς η συγγραφέας τοποθετεί τα λιγοστά τεκταινόμενα της πλοκής στην Αθήνα που θα μπορούσε να ήταν οποιαδήποτε πόλη του κόσμου και τη νύχτα του ατυχήματος στον Πειραιά που θα μπορούσε να ήταν οποιαδήποτε έξοδος διαφυγής.

Ένα μυθιστόρημα που αν είστε λάτρης της δράσης δεν θα σας αρέσει, διότι τίποτα δεν προχωρά. Όλα μοιάζουν να έχουν κολλήσει τη μοιραία στιγμή και να επανέρχονται σαν σε κασέτα σε διαρκές rewind. Και όλα περιμένουν το τελικό ξεκαθάρισμα. Αλλά αν σας αρέσει να αναλύετε χαρακτήρες και γεγονότα και αν σας αρέσει η γραφή του Πωλ Όστερ τότε σίγουρα θα το λατρέψετε.

Και μετά τι; Αυτή τη στιγμή δουλεύει πάνω στο δεύτερο μυθιστόρημά του, ενώ πειραματίζεται και με άλλα είδη γραπτού λόγου.

 

altΜαρία Τσολακούδη

Ο Κούντερα γράφει κάπου ότι η ανάγνωση είναι ατέλειωτη αλλά η ζωή μικρή. Έτσι ανάμεσα στο αντικειμενικό -πολλά βιβλία, λίγος χρόνος- και το υποκειμενικό -προσωπικά αναγνωστικά κριτήρια- είναι δυνατόν να αγνοηθούν ή να αδικηθούν αξιόλογα βιβλία. Μ’ αυτήν την αναγκαία όσο και αυτονόητη διευκρίνιση, το βιβλίο πρωτοεμφανιζόμενου που μου έκανε εντύπωση είναι το Άγριο Βελούδο (εκδ. Καστανιώτη) της Μαρίας Κουγιουμτζή. Πρόκειται για 27 σύντομα διηγήματα με μεγάλη ποικιλία στα θέματα, στους χαρακτήρες  αλλά και στο χρονικό πλαίσιο των ιστοριών. Πρόσωπα και ιστορίες που κινούνται κυρίως στο μαύρο της παράβασης ή στο κόκκινο των ορίων της αστικής ζωής. Αυτό που κατάφερε η συγγραφέας είναι να σκιαγραφήσει μέσα στον περιορισμένο χώρο του κάθε διηγήματος στέρεα πρόσωπα με σαφή και διακριτά χαρακτηριστικά και να αναπτύξει κάθε φορά το θέμα της με θέρμη, αλλά συγχρόνως χωρίς να εκβιάζει τη συναισθηματική εμπλοκή του αναγνώστη. Επίσης αυτό που κάνει αξιανάγνωστα αυτά τα διηγήματα είναι η αφηγηματική αρτιότητα, η απλή και συγχρόνως πυκνή γραφή με μικρές καίριες προτάσεις και μια ατμόσφαιρα ματαίωσης που διαπερνά όλες τις ιστορίες του βιβλίου.

Και μετά τι; Η συλλογή διηγημάτων της Μαρίας Τσολακούδη με τίτλο «Γραμματική» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος.

 

 

altΝίκος Αδάμ Βουδούρης

Δηλώνω εξαρχής ότι είμαι φανατικός των διηγημάτων. Εξαρχής επίσης εκφράζω το παράπονό μου ότι οι ρεπόρτερ του βιβλίου δεν ψάχνουν και τόσο διεξοδικά την βιβλιοπαραγωγή. Έτσι αναζητώ και αλιεύω βιβλία μόνος επισκεπτόμενος κάθε τόσο τα βιβλιοπωλεία του κέντρου. Δύο βιβλία που δεν έτυχαν της προσοχής που τους άξιζε κέρδισαν την αγάπη μου τον τελευταίο καιρό και περιμένω με χαρά το νέο πόνημα των συγγραφέων τους. Ακόμα δεν είδα τίποτα. Μιλώ για τις συλλογές διηγημάτων «Φέρτε μου το κεφάλι της Μαρίας Κένσορα» (εκδ. Γαβριηλίδης) του Πάνου Τσίρου και το «Όλα ήταν μουρουνόλαδο» (εκδ. Μίνωας) της Μαίρης Νταή. Και στους δύο αυτούς συγγραφείς με εντυπωσίασε η δύναμη της περιγραφής, η αίσθηση του τραγικού στο σύνηθες και η εμπλοκή του αλλόκοτου στο τετριμένο. Νομίζω ότι θα θυμάμαι για καιρό την τρυφερότητα της συγγραφέως Μ. Νταή για τους ήρωές της. Τρυφερότητα που στο διήγημα με τίτλο «Τις Βίλες τις χαίρονται οι κηπουροί» εναλλάσσεται με λεπτό χιούμορ και εντυπώνεται στο μυαλό. Θυμάμαι επίσης, την εικονοκλαστική δύναμη στο διήγημα «Χωρίς στόμα» του Τσίρου, που απογειώνεται στην τελευταία σκηνή με το παιδάκι πίσω από την κουρτίνα. Είμαι ευγνώμων και στους δύο.

Και μετά τί; Μόλις τελείωσα και διορθώνω το πρώτο μου μυθιστόρημα. Ο τίτλος του είναι ΕΓΙΝΕ.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Έλενα Χουζούρη: «Η πολιτική προσφυγιά, ο ξεριζωμός και η διαγραφή από την πατρίδα, παραμένουν ανεπούλωτο τραύμα»

Έλενα Χουζούρη: «Η πολιτική προσφυγιά, ο ξεριζωμός και η διαγραφή από την πατρίδα, παραμένουν ανεπούλωτο τραύμα»

Mε αφορμή την επανέκδοση του μυθιστορήματός της «Πατρίδα από βαμβάκι» (εκδ. Πατάκη), η συγγραφέας Έλενα Χουζούρη μάς μιλάει για τη λιγότερη γνωστή ιστορία των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να φύγουν από την Ελλάδα μετά το τέλος του Εμφυλίου και τη σημερινή συγκυρία με το πρόβλημα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς.&nb...

Αλέξης Πανσέληνος: «Τα διηγήματα αυτά απηχούν την τάση μου για πολυπρόσωπες και πολυεπίπεδες αφηγήσεις»

Αλέξης Πανσέληνος: «Τα διηγήματα αυτά απηχούν την τάση μου για πολυπρόσωπες και πολυεπίπεδες αφηγήσεις»

Συνέντευξη με τον συγγραφέα Αλέξη Πανσέληνο με αφορμή την επανέκδοση του πρώτου του βιβλίου «Ιστορίες με σκύλους» (εκδ. Μεταίχμιο), μια συλλογή με τέσσερα εκτενή διηγήματα. Μια επιστροφή έπειτα από 42 συναπτά χρόνια στις συγγραφικές απαρχές του. Φωτογραφία: © Νίκος Κοκκαλιάς.

Συνέντευξη στον ...

Φώτης Καγγελάρης: «Δεν υπάρχει ''ελεύθερη'' τέχνη – είναι πάντα ένας συμβιβασμός και μια μεταμφίεση»

Φώτης Καγγελάρης: «Δεν υπάρχει ''ελεύθερη'' τέχνη – είναι πάντα ένας συμβιβασμός και μια μεταμφίεση»

Συνέντευξη με τον Διδάκτορα Ψυχοπαθολογίας και συγγραφέα Φώτη Καγγελάρη με αφορμή το βιβλίο του «Μια ιστορία της τέχνης. Από την μεριά της επιθυμίας» (εκδ. Παπαζήση). Μια πρωτότυτη θέαση της τέχνης και της άμεσης σχέσης που έχει με την ουσία της ζωής μας. 

Συνέντευξη στ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

Λάβαμε από τον Διονύση Χαριτόπουλο την παρακάτω επιστολή, σχετικά με την επιλογή κριτικών κειμένων του Κωστή Παπαγιώργη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο «Κωστής Παπαγιώργης: Τα βιβλία των άλλων 1, Έλληνες συγγραφείς», το 2020. 

Επιμέλεια: Book Press

...
«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Επιλέξαμε 21 βιβλία ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Οι πρώτοι μήνες του 2024 έχουν φέρει πολλά και καλά βιβλία πεζογραφίας. Κι αν ο μέσος αναγνώστης βρίσκεται στην καλύτερη περίπτωση σε σύγχυση, στη χειρότερη σε άγχ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ