alt

Της Χριστίνας Ντούση

Κυκλοφορεί φορώντας πορτοκαλί αθλητικά παπούτσια. Τα βρήκε παρατημένα σε έναν κάδο απορριμμάτων. Κρατά ένα κοντάρι με λαχεία. Στην κορυφή του έχει καρφώσει ένα μπουκέτο πλαστικά λουλούδια – άσπρα και κόκκινα. Στην τσέπη του σακακιού παίζει ένα τρανζιστοράκι. Κοιμάται σε μια πάροδο της Πειραιώς, κάτω από την Ομόνοια, σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι.

Από αυτά με τοίχους βρόμικης ώχρας και ξέφτια από ζωγραφιές στα ταβάνια. Του λείπουν όλα τα μπρούτζινα από τις πόρτες, τα κάγκελα και τα παράθυρα, τα έχουν κλέψει προ πολλού για ανακύκλωση. Όταν το βρήκε ήταν βράδυ και δεν το αναγνώρισε. Μπήκε φωτίζοντας με έναν φακό και έστρωσε σε μια γωνιά, σε αυτό που κάποτε πρέπει να ήταν το σαλόνι, το στρώμα και τις κουβέρτες. Το πρωί, βγαίνοντας και κοιτώντας για να βάλει σημάδι, να το ξαναβρεί, κατάλαβε. Είχε γεννηθεί τρία σπίτια παραπέρα και αυτό ήταν το σπίτι της Πόπης.

Η οδός Δεληγιώργη της δεκαετίας του ’20 ήταν ένας αστικός δρόμος. Είχε νεοκλασικά σπίτια και αυλές με λεμονιές. Ήταν κοντά στην πλατεία της Ομόνοιας με τα καφενεία, στην Αθηνάς και την Αιόλου με τα καταστήματα. Η μητέρα του έβγαινε ντυμένη στα λευκά, κρατώντας το παρασόλι στο ένα χέρι και τον ίδιο στο άλλο και ανηφόριζε με τα πόδια για περίπατο και ψώνια στην αγορά.

Έφτασε ένα ξημέρωμα στον Πειραιά και μπάρκαρε κρυφά για Αμέρικα. Έκανε όλες τις δουλειές, έφτιαξε περιουσία και την έχασε, έφτιαξε οικογένεια και την έχασε κι αυτή. Τότε ξεκίνησε να ονειρεύεται τη μάνα του. Και την Πόπη.

Την Πόπη την αρραβωνιάστηκε στα εικοσιένα του. Ήταν δεκαεφτά, την έβλεπε κάθε Κυριακή στη λειτουργία του Αγίου Κωνσταντίνου και μετά για πάστα στου Γιαννάκη. Εκείνος πηγαινοερχόταν Δεληγιώργη-Ευελπίδων, είχε ακόμη ένα έτος να τελειώσει τη Σχολή. Φορούσε το καπέλο με το μικρό λοφίο, το σπαθί να κουδουνίζει στον μηρό. Τον Οκτώβρη του ’40 στάλθηκε πρώτη γραμμή Αλβανία. Φίλησε την Πόπη για πρώτη φορά πριν φύγει. Όταν κατάρρευσε το μέτωπο και δόθηκε εντολή να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους, ξεκίνησε να γυρίσει με τα πόδια. Στη Λαμία γνώρισε την Ελένη. Ήταν κουρελής και θεοσκοτωμένος από την πεζοπορία. Εκείνη του πρόσφερε νερό και μανταρίνια. Ξέχασε την οδό Δεληγιώργη και την Πόπη. Έβγαλε την Κατοχή στη Λαμία κάνοντας κοντραμπάντο και μαύρη αγορά. Με την απελευθέρωση και τις δίκες για δοσίλογους, φοβήθηκε. Έφτασε ένα ξημέρωμα στον Πειραιά και μπάρκαρε κρυφά για Αμέρικα. Έκανε όλες τις δουλειές, έφτιαξε περιουσία και την έχασε, έφτιαξε οικογένεια και την έχασε κι αυτή. Τότε ξεκίνησε να ονειρεύεται τη μάνα του. Και την Πόπη. Δεν τις είχε σκεφτεί για χρόνια και τώρα κάθε βράδυ τις είχε μουσαφίρισσες στον ύπνο του. Καλύτερα φτωχός στην Ελλάδα παρά στην Αμερική, σκέφτηκε, και είπε να γυρίσει. Ήρθε δουλεύοντας καμαρότος με το τελευταίο ναυτικό δρομολόγιο που θα συνέδεε τον νέο με τον παλιό κόσμο. Ο οδός Δεληγιώργη είχε γεμίσει μπουρδέλα. Το σπίτι του είχε ένα μεγάλο κόκκινο φανάρι απ’ έξω, το ίδιο και της Πόπης. Ρώτησε στην παραδίπλα γειτονιά, στο Γεράνι, εκεί κρατούσε ακόμη. Η μανάβισσα κάτι είχε ακουστά. Έμαθε ότι η μάνα του πέθανε το ’43, μάλλον από τύφο. Η Πόπη περίμενε έναν αρραβωνιαστικό μέχρι και το ’50. Δεν μάθανε ποτέ τι έγινε, άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Χρόνια άκουγε τις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού, με ένα ραδιοφωνάκι στο αυτί ήταν. Από τον καημό πήγε η κακομοίρα, δεν πάνε δυο χρόνια, ήταν η τελευταία που έμενε στον δρόμο, όλα τα άλλα σπίτια είδες τι γίνηκαν. Κι εγώ θα τα μαζεύω σιγά σιγά, θ’ ανηφορίσω κατά Κυψέλη, δεν μας σηκώνει πια το μέρος τους νοικοκυραίους.

Νοίκιασε μια γκαρσονιέρα στις ανηφοριές της Νεάπολης, βρήκε δουλειά σε μια απ’ τις ταβέρνες. Κάθε πρωί που σηκωνόταν ζουλούσε χαμηλά, ανάμεσα στο στήθος και την κοιλιά, ένα σπασμένο ελατήριο. Γέμιζε τα καραφάκια, σκούπιζε, σέρβιρε ρεβίθια και τηγανιές και ξανά την επομένη το ίδιο. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 οι ταβέρνες στη Νεάπολη έκλεισαν η μια μετά την άλλη. Αυτός πάτησε τα εβδομήντα. Στο ΙΚΑ δεν είχαν καν φάκελό του. Πλήρωσε κάνα δυο μήνες τη γκαρσονιέρα, άφησε φέσι άλλους δυο και μετά πήρε τους δρόμους. Πάρκα, παγκάκια, άδεια σπίτια.

Η ημέρα που τον είδε η κοπέλα απέναντί της στον σταθμό του τραίνου, με τα φωσφορίζοντα αθλητικά παπούτσια, τα λαχεία και τα πλαστικά λουλούδια και επινόησε τη ζωή και τον θάνατο του, ήταν η τελευταία του. Πέθανε στην οδό Δεληγιώργη, στο σαλόνι της Πόπης, εκεί που είχαν κάνει τον αρραβώνα, με χιονάτα αμυγδαλωτά και μπακλαβά. Το φως έμπαινε από τις δαντελωτές κουρτίνες, έπεφτε πάνω στα κρύσταλλα, στα στολισμένα λουλούδια.

Τον βρήκαν απ’ τη μυρωδιά οι Πακιστανοί γείτονες. Είχε ακόμη πάνω του μπάζα από το ταβάνι που κατάρρευσε. Στην τσέπη του σακακιού του βρήκαν μια ταυτότητα Ευέλπιδος, με ημερομηνία 20 Φεβρουαρίου 1940. Στη φωτογραφία είχε λεπτό μουστάκι κι ένα παιχνίδισμα στο βλέμμα.

 

Xristina Doussi

Info
Η Χριστίνα Ντούση γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου εξακολουθεί να ζει και να εργάζεται ως δικηγόρος.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΟ
Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται διηγήματα (κείμενα μυθοπλασίας) στην ελληνική γλώσσα τα οποία μέχρι τη στιγμή της αποστολής τους δεν έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο ή οπουδήποτε στο διαδίκτυο. Τα διηγήματα αποστέλλονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση edit@bookpress.gr. Στην περίπτωση που το διήγημα επιλέγεται για να δημοσιευτεί, και μόνο σε αυτή, θα επικοινωνούμε με τον συγγραφέα το αργότερο μέσα σε 20 μέρες από την αποστολή του διηγήματος και θα τον ενημερώνουμε για το χρόνο της επικείμενης δημοσίευσης. Σε κάθε άλλη περίπτωση, καμιά επιπλέον επικοινωνία δεν θα πρέπει να αναμένεται και ο συγγραφέας επαναποκτά αυτομάτως την κυριότητα του κειμένου του. Τα προς δημοσίευση διηγήματα ενδέχεται να υποστούν γλωσσική επιμέλεια.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η ιστορία των ματιών (διήγημα)

Η ιστορία των ματιών (διήγημα)

«Θα ήταν δέκα ή έντεκα χρονών όταν τα περιγράμματα των πραγμάτων άρχισαν να θολώνουν. Εκείνο που περισσότερο την πείραζε ήταν το ότι άρχισε να μη διακρίνει καθαρά όσα σκάλιζε ο δάσκαλος στον πίνακα· έναν αριθμό αν αντέγραφε λάθος, η άσκηση θα πήγαινε στον βρόντο – κι αυτή ήταν άριστη μαθήτρια». Kεντρική εικόνα: πίνα...

Έλλειψη (διήγημα)

Έλλειψη (διήγημα)

«Σήμερα ξύπνησα μ’ ένα αίσθημα έλλειψης. Είχα γυρίσει από ένα μεγάλο ταξίδι κι αυτό που ένιωσα ήταν ότι μου έλειπε ένας κήπος. Ήθελα να σηκωθώ και ν’ ασχοληθώ μόνο με τα τριαντάφυλλά μου». Kεντρική εικόνα: ® Josh Hild/Unsplash. 

Tης Αλίκης Καγιαλόγλου ...

Τα ρούχα της (διήγημα)

Τα ρούχα της (διήγημα)

«Κοντεύει ένας χρόνος που βρίσκεται καρφωμένη στο κρεβάτι. Βλέπει απέναντι την τηλεόραση, βλέπει το ταβάνι, βλέπει τον τοίχο, βλέπει την πόρτα που ανοίγει και κλείνει κι αν γυρίσει το κεφάλι της λίγο, βλέπει το παράθυρο κι ένα μικρό κομμάτι ουρανού, σαν μια ελάχιστη υπόμνηση όσων έχασε, που εισχωρεί σ’ αυτό το δωμάτ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

Λάβαμε από τον Διονύση Χαριτόπουλο την παρακάτω επιστολή, σχετικά με την επιλογή κριτικών κειμένων του Κωστή Παπαγιώργη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο «Κωστής Παπαγιώργης: Τα βιβλία των άλλων 1, Έλληνες συγγραφείς», το 2020. 

Επιμέλεια: Book Press

...
«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Επιλέξαμε 21 βιβλία ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Οι πρώτοι μήνες του 2024 έχουν φέρει πολλά και καλά βιβλία πεζογραφίας. Κι αν ο μέσος αναγνώστης βρίσκεται στην καλύτερη περίπτωση σε σύγχυση, στη χειρότερη σε άγχ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ