Πρωτόλειο

Ο Πίτερ θέλει να γίνει συγγραφέας. Το ίδιο κι η κοπέλα του, η Τζούλια. Το ίδιο κι η Λέσλι, την οποία ο Πίτερ ερωτεύεται παράφορα, μάλλον. Οι ήρωες του Πρωτόλειου έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Περιμένουν το ταλέντο τους να λάμψει. Δεν νιώθουν ότι υπάρχουν λάθη που δεν συγχωρούνται. Δεν πιστεύουν ότι ο χρόνος είναι κάτι που μπορεί να το σπαταλήσεις. Πίνουν, κάνουν σεξ, συζητούν για βιβλία, ελπίζοντας ότι ζουν. Βιβλίο αλύπητης ειρωνείας, το Πρωτόλειο χαρακτηρίστηκε ως η Συναισθηματική αγωγή της εποχής μας, ξεγυμνώνοντας μια γενιά μπροστά στον καθρέφτη του ναρκισσισμού της.

«Το "Πρωτόλειο" είναι ένα άψογα δουλεμένο μυθιστόρημα. Όσο περισσότερο βυθίζεσαι σ' αυτό, τόσο περισσότερο σ' ανταμείβει. Μια φωνή ανεπίκαιρα αντρική που ασχολείται με θέματα ανεπίκαιρα οικουμενικά.» (The New York Times)
«Το "Πρωτόλειο" είναι ένα βαθιά ανθρώπινο βιβλίο. Κάθε γενιά έχει ένα θανάσιμο ελάττωμα: της δικής μας είναι ο ναρκισσισμός.»
(London Review of Books)
«Το "Πρωτόλειο" είναι ένα βιβλίο πραγματικά βρώμικο. Μιλάει για νέους που πίνουν πολύ, διαβάζουν πολύ, κάνουν πολύ σεξ, και στο τέλος όλο αυτό είναι απλώς μαγευτικό... υπέροχο. (PBS)
«Το "Πρωτόλειο" έχει θέμα νέους ανθρώπους σε μια μόνιμη κατάσταση επιθυμίας και αντίφασης. Είναι ένα βιβλίο που μπορεί να σ' ενοχλήσει, αλλά δε θα σε κάνει ποτέ να το βαρεθείς.» (Los Angeles Review of Books)
«Το εντελώς ξεχωριστό επίτευγμα του "Πρωτόλειου" είναι η γλώσσα του. Ο Μάρτιν έχει μια εντυπωσιακή ευαισθησία στο φυσικό διάλογο. (Chicago Review of Books)
«Το "Πρωτόλειο" είναι ένα δώρο για τους αναγνώστες εκείνους που θέλουν να φλερτάρουν με έξυπνους κι ενδιαφέροντες ανθρώπους, και που τους αρέσει να παρατηρούν τέτοιους ανθρώπους να φλερτάρουν μεταξύ τους.» (The New Yorker)