alt

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα του Ηλία Μαγκλίνη Πρωινή γαλήνη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Αποχαιρετισμός

Λίγο πριν τον απόπλου απ’ τον Πειραιά, τους έδωσαν τρεις μέρες άδεια. Ο Δημήτρης έφυγε απ’ τη Βουλιαγμένη για την Αθήνα με το λεωφορείο της υπηρεσίας και πήγε όπως ήταν στο σπίτι της Εύας. «Τι ’ναι τώρα και αυτό το πράγμα που σας μπλέξανε, παιδάκι μου» είπε η μητέρα της κάνοντας παράλληλα τον σταυρό της, κι ενώ ο Δημήτρης έπαιζε με ένα γατάκι στην αγκαλιά του. Δεν μίλησε, προτίμησε να μην σχολιάσει, σήκωσε απλώς τους ώμους του παριστάνοντας τον αδιάφορο.

Καθώς χάιδευε το γατί και η Εύα τον σέρβιρε γλυκό του κουταλιού, σκέφτηκε ότι τόσο καιρό είχε αναβάλει να μιλήσει στους δικούς του όχι μόνο για την Εύα και τον λόγο που είχε δώσει στη μάνα της αλλά και για την Κορέα και ξαφνικά άφησε το γατί κάτω νιώθοντας ένα βάρος να τον πλακώνει. «Οι δικοί σου τι κάνουν, Δημήτρη μου; Τι λένε για την Κορέα;» ρώτησε η μεσόκοπη γυναίκα και ο Δημήτρης καταλάβαινε τι κρυβόταν πίσω από αυτή την κουβέντα. «Έχω τόσο καιρό να τους δω, κυρία Φανή, η Υπηρεσία με έχει κρατήσει τόσο καιρό μακριά τους. Τι να πούνε για την Κορέα; Ξέρουν ότι είμαι αξιωματικός».

Ώσπου να ξανακαλέσει, ο Δημήτρης έκανε ένα τσιγάρο κι όταν τηλεφώνησε ξανά, ο Γιώργος ήταν ήδη στο καφενείο και περίμενε με αγωνία το τηλεφώνημά του κι ο Δημήτρης πέρασε πολύ γρήγορα στο θέμα, ανακοινώνοντας πως σε δύο ημέρες θα αναχωρούσε για το Εκστρατευτικό Σώμα της Κορέας.

Λίγη ώρα αργότερα, στην πλατεία Συντάγματος, ο Δημήτρης βρήκε ένα τηλέφωνο, σχημάτισε το νούμερο στο καφενείο του Μικρασιάτη πρόσφυγα κοντά στο πατρικό του και ζήτησε να του φωνάξουν τον Γιώργο απ’ το σπίτι. Ώσπου να ξανακαλέσει, ο Δημήτρης έκανε ένα τσιγάρο κι όταν τηλεφώνησε ξανά, ο Γιώργος ήταν ήδη στο καφενείο και περίμενε με αγωνία το τηλεφώνημά του κι ο Δημήτρης πέρασε πολύ γρήγορα στο θέμα, ανακοινώνοντας πως σε δύο ημέρες θα αναχωρούσε για το Εκστρατευτικό Σώμα της Κορέας, θα ταξίδευε μακριά και θα έλειπε τουλάχιστον έναν χρόνο, τόσο διάστημα προέβλεπε η υπηρεσία, έναν μήνα στο καράβι, δέκα μήνες θητεία εκεί χάμω κι άλλον έναν μήνα με το καράβι για την επιστροφή, δώδεκα μήνες σύνολο.

Ο Γιώργος, από την άλλη άκρη της γραμμής, μέσα σε παράσιτα και διακοπές, σαν να τα έχασε, κόμπιαζε απ’ το τηλέφωνο, ο Δημήτρης το κατάλαβε και του είπε να μην ανησυχεί και κανένας άλλος στο σπίτι να μην ανησυχεί, κυρίως η μάνα τους, και τον παρακάλεσε να της μιλήσει εκείνος, ο αδελφούλης του, ο ίδιος θα τους έγραφε από το πλοίο, θα τους έγραφε ότι ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για εκείνον, ευκαιρία καριέρας, μα ο Γιώργος δεν ήξερε τι ακριβώς να πει στη μάνα τους και στον πατέρα τους, δεν ήξερε καν πού ήταν και τι ήταν η Κορέα και όταν ο μεγάλος του αδελφός του εξήγησε ότι «είναι ένα κράτος στην Άπω Ανατολή που τώρα βοηθάει η Ελλάδα μαζί με τους Αμερικάνους», ο νεαρός έβαλε τα κλάματα, όπως είχε κλάψει όταν ο Δημήτρης έφυγε απ’ το σπίτι για να κατέβει στην Αθήνα και τη Σχολή Αεροπορίας.

Ο Δημήτρης άκουσε τον μικρό του αδελφό να κλαίει και αμέσως μετά άκουσε τον εαυτό του να λέει αυθόρμητα, «μην κλαις, αδελφούλη, μην κλαις, σε παρακαλώ, θ’ ανταμώσουμε σύντομα και θα έχω τόσες ιστορίες να σου διηγηθώ».

Το απόγευμα πήγε να δει τον εξάδελφο του πατέρα του, στο Βοτανικό, τους πήγε γλυκά κι αυτοί τον κέρασαν καφέ, τους είπε για την Κορέα κι επανέλαβε τι μεγάλη πρόκληση ήταν αυτό το ταξίδι για εκείνον. Οι μακρινοί συγγενείς κοιτάχτηκαν λίγο μεταξύ τους, κατένευσαν στο τέλος με ένα συγκαταβατικό συνοφρυωμένο χαμόγελο, ο Δημήτρης κατάλαβε τι σκέφτονταν, δεν έδωσε συνέχεια, μονάχα ρώτησε πώς ήταν η Χριστίνα. Η Χριστίνα, του είπαν, είχε παντρευτεί όταν αυτός ήταν στη Βουλιαγμένη και τώρα τους ετοίμαζε ήδη εγγόνι. Ο Δημήτρης έδωσε τις θερμότερες ευχές του προτού διαβεί την πόρτα της αυλής, ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά ψηλά, προς το παράθυρο της κουζίνας.

altΤο βράδυ, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, αγκαλιά με την Εύα, της είπε πως μόλις θα επέστρεφε από την Κορέα θα πήγαινε στη μάνα της να τη ζητήσει, παρουσία και του πατέρα του, θα έπαιρνε και βαθμό πιο γρήγορα λόγω της πολεμικής του θητείας, θ’ αυξανόταν κι ο μισθός του, της είπε ακόμα πως θα κρατούσε μερικά από τα δολάρια που θα έπαιρνε μισθό στην Κορέα για εκείνη, κάποια θα έστελνε στους δικούς του και, στο μεταξύ, οι μισθοί του στην Ελλάδα θα έτρεχαν κανονικά και θα τους έβρισκε όλους μαζεμένους όταν θα επέστρεφε. Τα είχε όλα σκεφτεί.

Η κοπέλα σφίχτηκε πάνω του, επανέλαβε πως θα τον περίμενε, θα περίμενε να κυλήσει αυτός ο ένας χρόνος, θα του έγραφε συνέχεια, δεν θα τον ξεχνούσε, θα προχωρούσε τις σπουδές της και πόσο χαιρόταν που δεν είχε αντίρρηση ο Δημήτρης να εργαστεί κι εκείνη. 

Αργά τη νύχτα, έξω από την πόρτα της αυλής της, έδωσαν ραντεβού για τη μεθεπομένη, στο λιμάνι του Πειραιά, η κοπέλα πήγε μέσα κι ο Δημήτρης απόμεινε μόνος στο σκοτεινό χωματόδρομο να μυρίζει το νυχτολούλουδο και το γιασεμί από τις γύρω αυλές, ανακατεμένα με στάσιμα νερά και ανοιχτούς, ξέχειλους βόθρους. Ο κόσμος κοιμόταν, έκανε ζέστη και αρκετοί πρέπει να είχαν σύρει τα στρώματά τους στις αυλές τους, τους άκουγε να ροχαλίζουν. Περπάτησε καπνίζοντας σκεπτόμενος για πρώτη φορά ότι θα ήταν μέσα σε πλοίο για έναν ολόκληρο μήνα, θα περνούσε τη Μεσόγειο, τον Ινδικό και τον Ειρηνικό ωκεανό και πώς θα την έβγαζε με το άρρωστο στομάχι του που τρεμούλιαζε με το παραμικρό; Η σκέψη αυτή τον άφησε άγρυπνο όλη νύχτα.

Την επομένη επέστρεψαν όλοι νωρίς το πρωί στη Βουλιαγμένη. Οι αξιωματικοί επιθεώρησαν τους στρατιώτες, προσπαθώντας να ανεβάσουν το ηθικό τους, η έξαψη από την ένταση της εκπαίδευσης, η ευφορία από τις λίγες μέρες άδειας είχαν δώσει τη θέση τους σε μια νεκρική σιγή, οι στρατιώτες είχαν περιπέσει σε μια κατατονία κι αφού μίλησε σε όλο το λόχο ο λοχαγός Τζανετής μετά την επιθεώρηση, κάθε διμοιρίτης προσωπικά έλεγξε τους στρατιώτες του ώσπου έπεσαν να αναπαυθούν αλλά ελάχιστοι έκλεισαν μάτι και στις πέντε το πρωί άρχισαν να παραδίδουν τα υλικά που είχαν προσωρινά χρεωθεί, ξεχρεώθηκαν τον ιματισμό τους και πήραν τους σάκους τους για να συγκεντρωθούν στον χώρο σύνταξης, το προσκλητήριο έγινε κανονικά, σαν να ήταν μια οποιαδήποτε ημέρα ρουτίνας στο στρατόπεδο και μέσα στο Τζέιμς, καθισμένος πάντοτε στην άκρη, ο Δημήτρης κοιτούσε πάλι έξω, όπως κι εκείνο το πρωινό που κατευθυνόταν για τη Δεκέλεια, όπως και τότε, έτσι και τώρα η πόλη ξυπνούσε.  

Άφησαν τους αγροτικούς δρόμους και τους χωματόδρομους και κάποτε έφτασαν στο Φάληρο, από το σημείο όπου καθόταν ο Δημήτρης μπορούσε να δει τη θάλασσα κι από πάνω της, ψηλά, τους Υψισωρείτες και την εκτυφλωτική άλω ενός Cirrostratus. Ο Λουκάς τον είδε τι κοίταζε, έσκυψε μπροστά, «Όλο τον ουρανό χαζεύεις, αφεντικό, σου ’χει μείνει το αεροπορικό» του είπε γελώντας, «Ξέρεις, λοχία, στα 1803, ένας Εγγλέζος, ερασιτέχνης μετεωρολόγος, φαρμακοποιός στο επάγγελμα, έκανε μια πρώτη ταξινόμηση των νεφών», «Τι λες, αφεντικό», είπε περιπαικτικά ο λοχίας, «τώρα δεν θα κοιμηθώ το βράδυ», ο Δημήτρης χαμογέλασε και χαμήλωσε το κεφάλι, δεν μίλησαν άλλο διότι έπρεπε να φωνάζουν κι όταν έφτασαν στον Πειραιά, στην πλατεία Κοραή, τους περίμενε ένα μικρό πλήθος συγγενών, φίλων και περίεργων, οι άνδρες παρέμειναν όμως στις γραμμές τους για την καθιερωμένη λειτουργία κι αφού εκκλησιάστηκαν τους οδήγησαν στον δρόμο για μια σύντομη παρέλαση κι όση ώρα διήρκεσε το βήμα και καθώς ο Δημήτρης ηγούνταν της διμοιρίας του, λοξοκοιτούσε ψηλά: Θυσανοστρώματα πάνω απ’ τον Σαρωνικό, τόσο ψηλά, τόσο μακριά από τη ζεστή εκείνη γη που ξημέρωνε στον Πειραιά. Ο Δημήτρης σκέφτηκε ότι αυτά θα ήταν τα τελευταία ελληνικά νέφη που θα έβλεπε για πολύ καιρό.

Όταν το κορίτσι συνήλθε κάπως, του έδωσε ένα γράμμα που του είχε γράψει εκείνο το πρωί, αχάραγα ακόμη, να το διαβάζει, να παίρνει κουράγιο εκεί που θα είναι, του έδωσε και μια φωτογραφία της με αφιέρωση.

Η παρέλαση έληξε κι επιβιβάστηκαν ξανά στα Τζέιμς τα οποία τους οδήγησαν στο λιμάνι, ο Δημήτρης είδε το πλοίο που τους περίμενε, ένα μεγάλο αμερικανικό οπλιταγωγό, έμφορτο ήδη με Αμερικανούς, Βέλγους, Γάλλους και Ολλανδούς στρατιώτες τους οποίους είχε παραλάβει στους διάφορους σταθμούς του στην Ευρώπη, μετά το ξεκίνημά του από την Αμερική.

Αφού κατέβηκαν από τα Τζέιμς, τους δόθηκε άδεια ενός τετάρτου να αποχαιρετήσουν τους δικούς τους. Η Εύα τον περίμενε ανάμεσα σε ξένα, άγνωστα πρόσωπα που αγκαλιάζονταν μέσα σε κλάματα και όπως το περίμενε ο Δημήτρης, η κοπέλα λύθηκε μόλις την πήρε στην αγκαλιά του, ένιωσε την καρδιά της να κλοτσάει μέσα από τα στήθη της κι όταν το κορίτσι συνήλθε κάπως, του έδωσε ένα γράμμα που του είχε γράψει εκείνο το πρωί, αχάραγα ακόμη, να το διαβάζει, να παίρνει κουράγιο εκεί που θα είναι, του έδωσε και μια φωτογραφία της με αφιέρωση, και ο Δημήτρης κράτησε το γράμμα και τη φωτογραφία, νιώθοντας ακόμα τα στήθη της πάνω στο στέρνο του. Για λίγη ώρα δεν μίλησε κανένας τους ώσπου ακούστηκε ένα σφύριγμα, η Εύα συγυρίστηκε όσο μπορούσε, οι φωνές, τα γέλια και τα κλάματα των ανθρώπων ολόγυρά τους, όλα ήταν τώρα εκκωφαντικά και ο Δημήτρης έπρεπε απλώς να της γυρίσει την πλάτη και αυτό ακριβώς έκανε, απομακρύνθηκε με αποφασιστικό βήμα, όταν βρήκε τη διμοιρία του ένιωσε κάτι σαν ηλεκτρικό φορτίο στα βλέμματα των ανδρών του, είχαν όλοι δοκιμαστεί στην προκυμαία, εκτός απ’ τον λοχία Λουκά τον οποίο κανένας συγγενής δεν είχε έρθει να αποχαιρετήσει, τα χρήματα ήταν πολλά για ένα σύντομο ταξίδι απ’ τους Δελφούς στην Αθήνα, ο Δημήτρης του έσφιξε το χέρι, «Καλή μας τύχη, λοχία» είπε χαμογελώντας, «Και καλή μας πατρίδα, κύριε ανθυπολοχαγέ» απάντησε αμέσως ο λοχίας πολύ ικανοποιημένος, φανερώνοντας μια σειρά από κιτρινισμένα δόντια γεμάτα μαύρες κουφάλες.

Στον καθένα είχε δοθεί ένας αριθμός, μόλις τον άκουγε, κάθε στρατιώτης έπαιρνε τον σάκο του επ’ ώμου και ανέβαινε στο πλοίο. Πέρασε λίγη ώρα ώσπου να ανεβεί ο Δημήτρης και οι άνδρες του, ο ένας μετά τον άλλο. Η Εύα, μόνη της μέσα στον κόσμο, δεν είχε υψωμένο το χέρι της αλλά κοιτούσε προς το μέρος του, κοιτούσε ακόμα κι όταν ο Δημήτρης άκουσε τον αριθμό του και πήρε ν’ ανεβαίνει κοιτώντας κι αυτός συνέχεια πίσω του, προς το λιμάνι, ψάχνοντας για την Εύα. Έπειτα σήκωσε τη ματιά του και κοίταξε πέρα, το όρος του Αιγάλεω και ακόμα πιο μακριά, στην άλλη πλευρά, την απαλή, μακρόσυρτη ράχη του Υμηττού.

[...]

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ