THIRST

Της Κωνσταντίας Σωτηρίου

«Διψάω», είπε ο Καρλίτο στην Μαρίνα. «Διψάω τόσο πολύ που θα πεθάνω».

Έκανε απίστευτη ζέστη. Ο Αύγουστος χόχλαζε, θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ένας μήνας στην κόλαση, που ο Θεός τους είχε στείλει για να τους θυμίσει πως δεν υπάρχει παράδεισος. Η θέρμη ξεκινούσε από τις πρώτες ώρες το πρωί, με την παράξενη ομίχλη που φαινόταν πως ερχόταν από τα σύννεφα και κατακάθιζε στις στέγες των σπιτιών και στις βεράντες, πασπάλιζε τα φύλλα των δέντρων, έβρεχε τους δρόμους, πότιζε το χώμα μόνο και μόνο για να κάνει την ζέστη να ξεπηδήσει σε λίγο ακόμα πιο έντονη, να βγει προς τα έξω του κόσμου από την γη σαν αντανάκλαση. Μέχρι τις οκτώ το πρωί τα πάντα έκαιγαν και έμοιαζαν καθηλωμένα μέσα στην άχλη. Η ομίχλη όμως χανόταν απότομα και έδινε την θέση της σε κάτι που νόμιζες πως μπορούσες να το πιάσεις, που έμοιαζε σαν μικροσκοπικά αποκαΐδια που κινούνταν στον αέρα και σου μούδιαζαν τα δάχτυλα, σου τσουρούφλιζε τα μάγουλα και σου έκαιγε τις βλεφαρίδες, όπως όταν βάζεις απρόσεκτος ξύλα στο τζάκι και σκύβεις τόσο πολύ που η φωτιά σου γλύφει το πρόσωπο. Κανένας στο χωριό δεν είχε φρύδια. «Διψάω τόσο πολύ που θα πεθάνω», είπε ξανά ο Καρλίτο λίγο πιο δυνατά αυτή τη φορά. Εκείνη δεν κατάλαβε το αστείο, δεν είπε τίποτε, δεν τον κοίταξε, δεν έκανε καμία κίνηση για να του δώσει να καταλάβει πως την ένοιαζε. Πάντα κάτι την έπιανε τον Αύγουστο. Γινόταν αμίλητη, απότομη και απρόσιτη. Την πείραζε πάντα πολύ η ζέστη. Διψάω τόσο που θα μπορούσα να πιω ένα ποτάμι, σκέφτηκε ο Καρλίτο, τόσο που θα μπορούσα να φτιάξω ένα καλαμάκι από άχυρα, θα μπορούσα να ενώσω πολλά κομματάκια από άχυρα μαζί κομμάτι κομμάτι και να φτιάξω μια μακριά σωλήνα από καλάμι και να κάθομαι στην κουνιστή πολυθρόνα της βεράντας και να πίνω νερό από το ποτάμι. «Τόσο πολύ διψάω», της είπε.

Η Μαρίνα ανακάθισε στην καρέκλα της και ρουθούνισε πικρόχολα. «Λες βλακείες», του είπε. Χαζομάρες. Δεν υπάρχει ποτάμι εδώ. Δεν υπάρχουν καλάμια. «Πώς μπορείς να κάνει μια μακριά σωλήνα από άχυρα αν δεν έχεις άχυρα;». Πώς μπορείς να πιεις ένα ποτάμι όταν δεν υπάρχει ποτάμι.

Από όλα τα χωριά της περιοχής το δικό τους υπέφερε χειρότερα από την ζέστη για αυτό ακριβώς το ποτάμι. Το είχαν στραγγίξει στα πρώτα χρόνια της δημοκρατίας για να φτιάξουν μικρούς οικισμούς για τους κατοίκους του χωριού που μεταφέρθηκαν εδώ μετά που το χωριό κάηκε. «Θυμάσαι που είχε καεί τότε το χωριό;», του είπε η Μαρίνα. Ο Καρλίτο δεν μίλησε. Διψάω σκέφτηκε. Διψάω τόσο πολύ που θα πεθάνω. Όταν ήταν μικρός πουλούσε λεμονάδες από σπίτι σε σπίτι, έφτιαχνε ωραίες λεμονάδες με φρέσκα λεμόνια και καφέ ζάχαρη και τώρα τον πονούσε που θα τον σκότωνε η δίψα του. Η Μαρίνα δεν καταλάβαινε, ζούσε σε ένα σπίτι βυθισμένο στις λεμονιές. Από εκεί ο Καρλίτο έκλεβε τα λεμόνια για τις λεμονάδες. Ο πατέρας της όμως το αντιλήφθηκε μια μέρα και τον τσάκωσε πάνω στα δέντρα. Νόμισε στην αρχή πως ερχόμουν για σένα, σκέφτηκε ο Καρλίτο, πως σκαρφάλωνα στις λεμονιές για να σε δω. Όμως εγώ ερχόμουνα για να κλέψω λεμόνια και την καφέ ζάχαρη που είχατε κρυμμένη στο πατάρι. Η Μαρίνα του είπε πως και εκείνη το ίδιο σκέφτηκε. Πως ερχόταν στο περιβόλι να τη δει και όχι να κλέψει λεμόνια. «Και την καφέ ζάχαρη», της είπε. Δεν γινόταν λεμονάδα χωρίς ζάχαρη. Διψάω, της είπε ξανά. Δεν είναι άδικο να πεθαίνει από δίψα ένας πωλητής λεμονάδων; Τώρα είχε γίνει μεσημέρι και τίποτα στο χωριό δεν κουνιότανε. Η ζέστη έβγαινε από το χώμα σαν ατμός που αιωρούνταν δυο μέτρα πάνω από το έδαφος σε σκόνη. Διψάω. Η Μαρίνα αναστέναξε ενοχλημένη. Μόλις περάσει η σιέστα, μόλις ξυπνήσει κάποιος από το χωριό θα έρθουν να σου φέρουν να ξεδιψάσεις, του είπε. Ποιος να κινηθεί με τόσο πηκτή ζέστη. «Μα η σιέστα κρατά όλο τον Αύγουστο», της είπε ο Καρλίτο. Η σιέστα κρατά όλον αυτό τον φρικτό μήνα της κόλασης. Το μόνο που θέλω είναι λίγο νερό. Αν υπήρχε ένα ποτάμι... Ξέρεις, του είπε η Μαρίνα, είχα πολύ ωραία μαλλιά. Και όμορφα φρύδια. «Νόμιζα πως σκαρφάλωνες στις λεμονιές για να δεις τα μαλλιά και τα φρύδια μου». Κανένας στο χωριό δεν είχε φρύδια. «Πήρα τα μαλλιά και τα φρύδια από τον πατέρα μου». Νόμιζε πως ερχόμουν για σένα, της είπε ο Καρλίτο. Νόμιζε πως ήθελα να κλέψω εσένα και όχι την μαύρη ζάχαρη. Και εγώ το ίδιο νόμιζα, του είπε η Μαρίνα, εγώ κιόλας ήμουν έτοιμη για να με κλέψεις. Ζαχάρωνα. Κανένας δεν μπορεί να φτιάξει λεμονάδα χωρίς ζάχαρη, της είπε ο Καρλίτο. Δεν έχω πλέον μαλλιά, ούτε και φρύδια, του είπε θυμωμένα η Μαρίνα, όταν κοιτάζω τα δάχτυλα των χεριών μου βλέπω πως δεν έχω και δέρμα. Οι φούχτες μου καψαλισμένες. «Κανένας στο χωριό δεν έχει φρύδια», της είπε καθησυχαστικά ο Καρλίτο. Μην σε νοιάζει. Και επειδή την άκουσε ακόμα κακιωμένη της είπε ξαφνικά: «Είχα προσέξει πως είχες πολύ ωραία μαλλιά». Ήταν ωραία και πυκνά. Σαν θάμνος γεμάτος λουλούδια το καλοκαίρι. «Για αυτό είχαν καεί τόσο όμορφα». Νόμισα πως σκαρφάλωνες τις λεμονιές για μένα, σκέφτηκε η Μαρίνα. «Έκλεψες την ζάχαρη από το πατάρι και από ένα χωριό το ποτάμι», του είπε. Λαμπάδιασες όλο το χωριό. «Τα μαλλιά σου καίγονταν όμορφα», της είπε ο Καρλίτο. Δεν είδα ποτέ μου μαλλιά να καίγονται τόσο όμορφα. Διψάω. «Έπιασε πια να πέφτει το απόγευμα», του είπε η Μαρίνα. Περίμενε. Σε λίγο κάποιος θα έρθει.

Έτσι στα ξαφνικά άρχισε να κουνάει κάτι που έμοιαζε με αέρα. Μια κότα κακάρισε, ο ήχος από μια πόρτα που έκλεινε. Το χωριό ξύπνησε. Από το βάθος ακούστηκαν μετρημένες φωνές. Θα έρθουν να σου φέρουν να ξεδιψάσεις. Τώρα σχεδόν νύχτωσε, ο Καρλίτο άκουσε το κάγκελο της πόρτας να ανοίγει, τον ήχο της στάμνας που γέμιζε. Βήματα ακούστηκαν που σβήνονταν στο ξερό χώμα. Το νερό πιτσίλισε το χώμα, έφτασε μέχρι τα κόκκαλα της Μαρίνας. Πότισε το κεφάλι της τα πόδια της, ανάπνευσε. Η γυναίκα σκάλισε το χώμα στην άκρη του τάφου, άναψε το καντήλι, ταχτοποίησε τα ψεύτικα λουλούδια. Διψάω, είπε ξανά ο Καρλίτο. Εμένα γιατί ποτέ δεν με ποτίζει η μάνα σου. Νόμιζα πως ερχόσουν για μένα, του είπε η Μαρίνα. Νόμιζα πως σκαρφάλωνες τις λεμονιές για μένα. Η μάνα μου ποτέ δεν θα σου δώσει να πιείς νερό. Αν υπήρχε, της είπε ο Καρλίτο, στο χωριό ένα ποτάμι. Είχα τόσο ωραία μαλλιά, ψιθύρισε η Μαρίνα. Τόσο πυκνά και ωραία μαλλιά και φρύδια. Κανένας στο χωριό δεν είχε φρύδια.

soteriou pictureInfo
Η Κωνσταντία Σωτηρίου γεννήθηκε το 1975 στην Λευκωσία. Είναι απόφοιτος του Τµήµατος Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η πρώτη της νουβέλα με τίτλο Η Αϊσέ πάει διακοπές, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

 

 

 

 

 

 

 

 

***

ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΟ
Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται διηγήματα (κείμενα μυθοπλασίας) στην ελληνική γλώσσα τα οποία μέχρι τη στιγμή της αποστολής τους δεν έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο ή οπουδήποτε στο διαδίκτυο. Τα διηγήματα αποστέλλονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση diigima@bookpress.gr. Στην περίπτωση που το διήγημα επιλέγεται για να δημοσιευτεί, και μόνο σε αυτή, θα επικοινωνούμε με τον συγγραφέα το αργότερο μέσα σε 20 μέρες από την αποστολή του διηγήματος και θα τον ενημερώνουμε για το χρόνο της επικείμενης δημοσίευσης. Σε κάθε άλλη περίπτωση, καμιά επιπλέον επικοινωνία δεν θα πρέπει να αναμένεται και ο συγγραφέας επαναποκτά αυτομάτως την κυριότητα του κειμένου του. Τα προς δημοσίευση διηγήματα ενδέχεται να υποστούν γλωσσική επιμέλεια. 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η ιστορία των ματιών (διήγημα)

Η ιστορία των ματιών (διήγημα)

«Θα ήταν δέκα ή έντεκα χρονών όταν τα περιγράμματα των πραγμάτων άρχισαν να θολώνουν. Εκείνο που περισσότερο την πείραζε ήταν το ότι άρχισε να μη διακρίνει καθαρά όσα σκάλιζε ο δάσκαλος στον πίνακα· έναν αριθμό αν αντέγραφε λάθος, η άσκηση θα πήγαινε στον βρόντο – κι αυτή ήταν άριστη μαθήτρια». Kεντρική εικόνα: πίνα...

Έλλειψη (διήγημα)

Έλλειψη (διήγημα)

«Σήμερα ξύπνησα μ’ ένα αίσθημα έλλειψης. Είχα γυρίσει από ένα μεγάλο ταξίδι κι αυτό που ένιωσα ήταν ότι μου έλειπε ένας κήπος. Ήθελα να σηκωθώ και ν’ ασχοληθώ μόνο με τα τριαντάφυλλά μου». Kεντρική εικόνα: ® Josh Hild/Unsplash. 

Tης Αλίκης Καγιαλόγλου ...

Τα ρούχα της (διήγημα)

Τα ρούχα της (διήγημα)

«Κοντεύει ένας χρόνος που βρίσκεται καρφωμένη στο κρεβάτι. Βλέπει απέναντι την τηλεόραση, βλέπει το ταβάνι, βλέπει τον τοίχο, βλέπει την πόρτα που ανοίγει και κλείνει κι αν γυρίσει το κεφάλι της λίγο, βλέπει το παράθυρο κι ένα μικρό κομμάτι ουρανού, σαν μια ελάχιστη υπόμνηση όσων έχασε, που εισχωρεί σ’ αυτό το δωμάτ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

Λάβαμε από τον Διονύση Χαριτόπουλο την παρακάτω επιστολή, σχετικά με την επιλογή κριτικών κειμένων του Κωστή Παπαγιώργη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο «Κωστής Παπαγιώργης: Τα βιβλία των άλλων 1, Έλληνες συγγραφείς», το 2020. 

Επιμέλεια: Book Press

...
Φεστιβάλ «WOW – Women of the World» στο ΚΠΙΣΝ: Μια σημαντική  διοργάνωση αφιερωμένη σε γυναίκες, θηλυκότητες και non-binary άτομα

Φεστιβάλ «WOW – Women of the World» στο ΚΠΙΣΝ: Μια σημαντική διοργάνωση αφιερωμένη σε γυναίκες, θηλυκότητες και non-binary άτομα

Το δεύτερο φεστιβάλ «WOW - Women of the World Αthens» (6-8 Απριλίου) στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) αποπειράται να θίξει τα πλέον επίκαιρα ζητήματα στον αγώνα της έμφυλης ισότητας, σε τοπικό αλλά και διεθνές επίπεδο. Στην κεντρική εικόνα, η Έλλη Ανδριοπούλου, διευθύνουσα δύμβουλος του ΚΠΙΣΝ και...

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Επιλέξαμε 21 βιβλία ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Οι πρώτοι μήνες του 2024 έχουν φέρει πολλά και καλά βιβλία πεζογραφίας. Κι αν ο μέσος αναγνώστης βρίσκεται στην καλύτερη περίπτωση σε σύγχυση, στη χειρότερη σε άγχ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ